Χάλκινο Μετάλλιο, 3 Αυγούστου 1984, Μπάμπης Χολίδης Κατ. 57κ. Στη κατηγορία 57κ. μετείχαν 16 παλαιστές και η κατάκτηση των τριών μεταλλίων φάνταζε δύσκολη για όλους. Ο Μπάμπης Χολίδης ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και ήξερε ότι θα είναι ένας από τους πρωταγωνιστές. Εκείνο που δεν είχε υπολογίσει ήταν πώς η Θεά τύχη δεν θα ήταν στο πλευρό του. Ξεκίνησε με τρεις νίκες και ένα μπάι, ξεπερνώντας τα εμπόδια, κυρίως του Σουηδού Λιούνγκμπεκ και των Χαλάφ (Αίγυπτος) και Λασκάρ (Μαρόκο). Το κρίσιμο παιχνίδι ήταν πλέον κόντρα στον Ιάπωνα Μασάκι Ετο που αντιμετώπισε τον Έλληνα πρωταθλητή τελείως ξεκούραστος σε αντίθεση με τον Χολίδη. Λίγο νωρίτερα είχε παίξει το δύσκολο μάτς κόντρα στον Λιούνγκμπεκ ενώ ο Έτο είχε περάσει στα ημιτελικά χωρίς αγώνα. Ο Χολίδης προηγήθηκε 6-0 και τίποτα δεν φαινόταν ότι μπορούσε να αλλάξει. Η κούραση όμως έκανε την εμφάνιση της, ο Έτο δεν αγωνίστηκε και τόσο καθαρά και τελικά το παιχνίδι ήρθε ισόπαλο 6-6. Το εισιτήριο για τον τελικό πήρε ο Ιάπωνας που με βάσει τους κανονισμούς τότε, είχε πάρει τελευταίος καλύτερα σημεία. Το χάλκινο μετάλλιο ήρθε κόντρα στον Ρουμάνο Νικολάε Ζαμφίρ με 2-1 στα σημεία.
«Πήγα στο Λος Άντζελες πολύ καλά προπονημένος και έτσι θεωρούσα τον εαυτό μου ικανό για το χρυσό μετάλλιο. Το έχασα σε ένα άτυχο για μένα παιχνίδι που ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω. Δεν υπήρχε περίπτωση ήττας αν δεν είχα παίξει μισή ώρα νωρίτερα. Στον μικρό τελικό, ο Ζαμφίρ ήταν σπουδαίος παλαιστής και το ματς ήταν αληθινό ντέρμπι. Ήμουν όμως αποφασισμένος να μη χάσω το χάλκινο μετάλλιο. Μάτωσα, κουράστηκα, χτύπησα αλλά το πήρα. Είχα γίνει καλόγερος στη ζωή μου για αυτό το μετάλλιο, έλλειπε τότε από τη συλλογή μου»
3 Αυγούστου 1984
«Πήγα στη Σεούλ με ένα πόδι στη κυριολεξία. Ποτέ δεν έβγαλα ολόκληρη προπόνηση με δύο πόδια, πάντα στηριζόμουνα στο ένα, το γερό. Οι φυσιοθεραπευτές Δ. Μιμίκος και Ν. Παπαγεωργίου με βοήθησαν τρομερά, αυτοί με έστειλαν στην Νότιο Κορέα. Ήξερα ότι ήταν η τελευταία μου Ολυμπιακή συμμετοχή αλλά η ψυχολογία μου δεν ήταν καλή, ιδιαίτερα μετά την κλήρωση. Όλα άλλαξαν με τη νίκη μου επί του Σοβιετικού παλαιστή. Στον μικρό τελικό έπαιξα έξυπνα και με σωστή τακτική»
22 Σεπτεμβρίου 1988